Batı-merkezli güvenlik kavramsallaştırmasına karşı çıkarak, Üçüncü Dünyanın güvenlik dinamiklerinin farklı teorik açıklamalar gerektirdiğini iddia ederler. Bu çerçevede, Batının sömürgecilik tarihini ve Üçüncü Dünyanın farklı devlet yapılanmalarının da analiz edilmesi gerektiğini savunurlar. Devletlerin yanı sıra toplulukları da güvenlik öznesi olarak kabul eden ve çok-sektörlü bir model öneren bu yaklaşımın önemli temsilcileri arasında Tarık Barkawi yer alır.