1945 sonrasında Avrupa’da süper güçlerin eğemenliği başlarken, İkinci Dünya Savaşı’ndan siyasi, askerî, insani ve ekonomik açıdan ağır tahribatlarla çıkan Avrupalı büyük güçler de bu statülerini yitirmişlerdir. İkinci Dünya Savaşı’nın hemen ertesinde “savaşın gerçek anlamda iki galibi” SSCB ve ABD arasında başlayan ve yaklaşık elli yıl devam eden “soğuk” mücadelede, kutuplar Avrupa ve kuzeydoğu Asya’yı tamamen etkileri altına alarak bölgesel güvenlik dinamiklerinin bağımsız biçimde gelişimini engellemişlerdir (Erhan, 1996). Bu çerçevede, Avrupa bölgesi bir taraf­ta ABD, diğer taraf­ta da SSCB ekseninde Batı ve Doğu Bloku olarak Demir Perde ile ikiye bölünmüştür. Bu dönemde Avrupa bölgesinin süper güçlerin etkisi altına girmesinin iki temel göstergesi vardır. Öncelikle, ABD kıtanın batı­ sında, SSCB de doğusunda uzun bir döneme yayılacak şekilde kuvvet konuşlandırmışlardır. İkinci olarak, bölge devletleri bir taraf­ta ABD güdümünde OEEC ve NATO, diğer taraf­ta da SSCB güdümünde COMECON ve Varşova Paktı gibi uluslararası örgütler etrafında kümelendirilerek, büyük güç çekişmesindeki konumlarını belirlemişlerdir.