Bu tarihe kadar caydırıcılık çalışmalarının odak noktası olan devletlerarası ilişkilerin dışına çıkarak, daha çok devlet dışı aktörlere, bu bağlamda da terörizme odaklanmaktadırlar. Dördüncü kuşak çalışmaların tümü asimetrik tehdide odaklanmaktadırlar.

Caydırıcılığın hala geçerli bir strateji olduğunu savunmakla birlikte, savunma ve güvenlik politikalarında Soğuk Savaştaki merkezi rolüne dönülmesini değil, gerektiğinde kullanılacak bir strateji olmasını savunurlar.

Dördüncü kuşak caydırıcılık çalışmaları, 11 Eylül sonrası Bush doktrininin ortaya koyduğu önalıcı saldırı stratejisi konusunda ikiye bölünmüştür.

Bu çalışmalarda öne çıkan bir başka kavram da “dolaylı caydırıcılık”tır. Dolaylı caydırıcılık, terörist grup ve eylemelere destek veren devletleri caydırmak yoluyla terörü caydırmak anlamına gelmektedir.