Klasik yönetim anlayışının kurucularından olan Henri Fayol bürokrasiyi, örgütsel
işleyiş ve performansın önündeki engellerden birisi olarak ifade etmiştir. Fayol’a göre, bazı örgütlerde birbirine yakın birimler, hatta aynı birim içindeki çalışanlar, aralarında kolaylıkla görüşüp anlaşmak yerine yazıya müracaat etmektedirler. Bu nedenle de iş çoğalmakta; dolayısıyla örgüte zararlı birtakım sorunlar ortaya çıkmakta ve genel olarak iş süreçlerinde yavaşlamalar ortaya çıkmaktadır. Sürekli olarak yazı ile iş yapma nedeniyle birimler arasında veya aynı birim içindeki çalışanlar arasında çeşitli husumetler ortaya çıkabilmektedir (Fayol, 2005, 50). Bu durum, diğer örgütsel süreçleri olduğu kadar örgütsel performans değerlendirmeyi de olumsuz yönde etkilemektedir