Encümen-i Şuara’nın önemli temsilcilerindendir.

Tanzimat Dönemi edebiyatının düalitesini kişiliğinde yaşayıp eserlerinde de yansıtmıştır.

Batı zihniyetini benimseyememiştir.

Eserlerinde huzursuz, memnun olmayan dramatik insanın endişelerini dile getirmiştir.

Yaratılışı itibarıyla ihtiraslı biridir ve ikbal düşkünlüğü vardır.