İbrahim Şinasi, Türk edebiyatını
Batı tarzında yeni bir anlayışa kavuşturmak düşüncesiyle hareket eder. Bunun için klasik Türk edebiyatının ağdalı dilinden ve soyut dünya anlayışından
uzaklaşarak gittikçe halkın anlayacağı bir dille yaşanan hayatı ifade edebilecek, gerçekçi, akla dayanan,
sosyal konulara geniş yer ayıran bir edebiyat kurmak
ister. Bir yandan yazı dilini sadeleştirerek konuşma
diline yaklaştırırken diğer yandan klasik Türk edebiyatının hayal sisteminden uzaklaşır. Üslupta yeniliğe
gider. Şiire yeni ve değişik kelimeleri, kavramları ve
temaları sokar. Onun manzumelerinde akıl, kanun,
hak, adalet, millet, devlet, medeniyet, reis-i cumhur,
taassup, cehl, encümen-i dâniş gibi o güne kadar şiirde pek rastlanmayan, her biri makale konusu olabilecek kelime ve kavramlar yer tutmaya başlar.