Edebiyata atfettiği önemi yazılarında da vurgulayan Sezai de Abdühâk Hâmit ve Recaizâde Ekrem gibi tabiatı üstat olarak görür. Tabiatı bitip tükenmez bir kaynak olarak değerlendiren Sezai, bu değişmeyen kaynakları işlediği için edebiyatta bilim ve teknikte olduğu gibi bir ilerleme olamayacağını iddia eder. Ona göre, edebiyattaki değişiklik, sanat­çıların duyuş ve düşünüşlerini anlatış tarzlarında ve üsluplarında ortaya çıkar. Bu görüş­lerden yola çıkan Sezai’ye göre edebiyat, eskimeyen bir sanat dalıdır (Güven, 2009, s.160).

“Küçük Şeyler Mukaddimesi”nde güzel yazılmak şartıyla her şeyin edebiyata konu olabileceğini söyleyen Sami Paşazâde Sezai’ye göre Güneş sistemini anlatmakla küçücük bir böceğin kalbini incelemek edebiyat bakımından birbirine eşittir. En mükemmel ki­taplarda bile eksik olan bazı küçük şeylerin edebiyat bakımından öneminin büyük oldu­ğunu dile getirir (Samipaşazâde Sezai, 2003a, s.101).