1. Naci, muhayyile denen ieyden mahrumdur. Onun manzumelerinin hemen hepsi muhayyilenin yokluğundan gelen iptidailiklerle (ilkellik) doludur. Bu yüzden yer yer şiir içinde nesir dili ve üslubuna başvurur.
2. Tanpınar’a göre birkaç neslin övgüsüne mazhar olan “Dicle”de, şiirdeki peyzajın yetersizliğini tek mısranın tesadüfi güzelligini unutturamamıştır.
3.  Yine devrin çok sevilen “Kuzu” manzumesinin tek kıymeti bize, Türk iiirinde hangi yollardan geçtigimizi ya da yolumuzu ne kadar uzattıgımızı göstermesindedir. Tanpınar’ın ironik bir göndermesi olan bu yorumu Muallim Naci’nin sanatının özgünlükten yoksun oldugunu vurgulamaya dönük bir ifade olarak okunmaktadır.

 Yukarıdaki ifadelerden hangisi ya da hangileri Muallim Naci’ye yöneltilen eleştirilerdendir?