Erzurum kongresi, yerel nitelikli olmakla birlikte, ülkenin bütünlüğünün sağlanması konusunda çok stratejik kararlar alınmıştı. Sivas Kongresi (4-11 Eylül 1919) milli mücadelenin mihenk taşlarından biridir. Direniş hareketinin ulusallaşması ve merkezileşmesi açısından önemli bir işlev görmüştür. Müdafaa-ı Hukuk Cemiyetlerinin, Anadolu ve Rumeli Müdafaa-ı Hukuk Cemiyeti çatısı altında toplanması ve manda ve himayenin reddedilmesi, bir heyet-i temsiliyenin oluşturulması ve ülkenin herhangi bir parçasının terk edilmemesi gibi ulusal nitelikte kararlar alınmıştı. Yerel nitelik taşıyan ve Yunan işgaline karşı direnişin örgütlenmesi için toplanan Balıkesir ve Alaşehir Kongreleri’dir. Bu eser, Batı Anadolu’daki sivil direnişin niteliğini ve Mustafa Kemal Atatürk’le kurulan ilişkinin boyutunu göstermektedir. Bu kongre tutanaklarında ne ölçüde İstanbul Hükümetiyle uzlaşılmaya çalışıldığı da ortaya çıkmaktadır. Ege’deki sivil direniş, Alaşehir ve Nazilli Kongreleri’dir. İzmir’in işgali sonrasındaki gelişmeleri, Ege’deki direniş ve kongreleri, İstanbul Hükümeti’yle ilişkileri, ikinci bölümde ise Alaşehir’deki heyet-i merkeziyenin tutanaklarını içermektedir.