Timur soyundan gelen Zahirüddin Muhammed Babür, Özbeklerin baskısı sonucunda Türkistan’ı bırakıp gitmeye ve Hindistan’da yeni bir devlet kurmaya mecbur olmuştur. Hindistan Timurluları (Babürlüler) hakkında anılması gereken ilk eser, Babür’ün hatıralarıdır. Babür, mahir bir asker ve idareci olduğu kadar, edebiyat ve sanatta da son derece yüksek bir kültüre sahipti. Türkçe olarak yazdığı şiirler ve özellikle Vekâyi veya Bâbürnâme adlı eseri otobiyografi türünde dünya klasiklerinden olup Çağatay edebiyatının en güzel örneklerindendir. Günlük ve hatıra tarzında yazdığı bu eser, devrinde ve sonraki dönemde örnek oluşturmuştur. 1494-1529 arası olayları kapsar. Eserin odak noktasını Babür’ün siyasi alanda yaptığı mücadeleleri oluşturur. Hatıra yazma alışkanlığı kızı Gülbeden Begüm’ün Hümayunnâme adlı eseri ve torunu Cihangir’in Tüzük-i Jihangir kitabı ile devam etmiştir.

Babür eserini Çağatay Türkçesiyle yazarken, onun akrabası ve çok iyi bir tarihçi olan Mirza Haydar Farsça yazmıştır. Babür, Emir Timur soyundandı ve Türk boyu olan Barlaslardan geliyordu ve sonuçta Moğol’dan ziyade Türk idi. Mirza Haydar ise, Moğolların bir kolu olan ve asalet bakımından Barlaslarla denk tutulan Duglat boyuna mensuptu. Mirza Haydar’ın Tarih-i Reşidî adlı meşhur tarih eseri Doğu Türkistan, Maveraünnehr ve Kazak hanlarının tarihi için birinci sınıf kaynaktır. Eser, 1546 yılına kadar olan olayları içermektedir. Doğru cevap E’dir.