Meselâ, Takvâ’nın “Hayâ” ile ilişkisini şu âyette görmekteyiz “Ey Âdemoğulları! Size avret yerlerinizi örtecek giysi ve süslenecek elbise verdik. Takvâ (Allâh’a karşı gelmekten sakınma) elbisesi var ya, işte o daha hayırlıdır. Bu (giysiler), Allâh’ın rahmetinin alametlerindendir. Belki öğüt alırlar (diye onları insanlara verdik.)” (A’râf 7/26). Bu âyette takvâ, dolaylı bir üslûpla, günah duygularını örtüp kapatan bir koruyucu, rûhu tezyin eden bir erdem şeklinde takdim edilmiştir. Yani elbise bedeni örttüğü, koruduğu ve süslediği gibi takvâ da hem ruhumuzun kötü duygularına set çeker hem de gönlümüzü süsler. Böyle olunca takvâ sahibi bireyin; kaba, haşin, haksız, isyankâr, şehvet düşkünü, aç gözlü, edepsiz ve hayâsız olması düşünülemez. (Kur’ân Yolu, 2007).