“Takvâ”yı, “sevgi” ile “korku” gibi iki duygunun arasında tam merkeze yerleştiren Abdullah Draz, Allâh’ın kanunlarına tam anlamıyla “en derin bir saygı”nın diğer adının “takvâ” olduğunu söylemektedir. Draz’a göre “takvâ”, duygusal alan üzerinde iradeyi harekete geçiren güç olarak ortaya çıkmış ödev fikridir. Dolayısıyla takvâ, sevgi ve korku’nun birleşmesinden doğan bir hürmet duygusu olup, onların çift yönlü rolünü oynamakta, aynı zamanda hem hareket ettiricilik, hem de frenleyicilik görevini yapmaktadır. Özellikle bu frenleyicilik vasfından da “hayâ” kavramı doğmuştur. Hz. Peygamber de ahlâkın rûhunu “hayâ” duygusu ile tanımlamıştır