İnsanlık düşünce tarihi boyunca sevgi gibi izâfî bazı kavramların tam ve mutlak mânâda tanımları yapılamamıştır. Sevgi, başta psikoloji, felsefe, edebiyat, tıp gibi birçok bilimin ilgi alanına girmektedir. Söz konusu bilimler, “sevgi”yi kendi bakış açılarına göre tanımlamaya çalışmışlardır. Tasavvufî açıdan sevgi; “Bir şeye tabiatın, nefsin meyletmesidir” diye tarif edilmiştir.

Psikoloji ile ilgili kaynaklarda, sevgi, “Duygunun, heyecan ve hazzın bir türü.” olarak tanımlanır. Bütün varlıklarda sevginin bulunduğunu iddia eden bu filozoflara göre varlıkların yapılarındaki unsurların kıvamı ve bu varlıkların devamı sevgi ile olacaktır. Sevginin, tutku haline gelerek kalbi sarmasına “aşk” denir. Sevgi, yaşanarak hayata aktarılan ve kalbin dinamiklerinden bir ruh halidir.