İlk dönemlerde artma, çoğalma, arınma, temizlenme ve bereket gibi anlamlara gelen zekât, İslâmiyet’le birlikte, dînen zengin sayılan kişilerin mallarından alınıp ihtiyaç yerlerine sarfedilen belirli bir pay olarak kavramlaştı. Bu durum, B seçeneğinde verilen hicrî II. yüzyılda “el-vücûh ve’n-nezâir” adıyla müstakil bir ilmin ortaya çıkmasına zemin hazırlamıştır.