Kök itibariyle, dört harfli (rubâî) terceme (ترجم) veya üç harfli (sülâsî) receme
(رجم) fiilinden türediği öne sürülen tercüme kelimesi sözlükte, “bir kelâmı bir
dilden başka bir dile çevirmek, bir sözü diğer bir dilde tefsîr ve beyân etmek, bir lafzı kendisinin yerini tutacak başka bir lafızla değiştirmek” gibi manalara gelmektedir.