Asıl olarak soruşturma şartı, istisnai hallerde ise kovuşturma şartı olarak öngörülmüş bulunan
uzlaşma, CMK’nın 253 ve devamı maddelerinde yer alan yeni bir ceza muhakemesi
kurumudur. Uzlaşma bir yandan mağdurun korunmasına, diğer yandan, muhakemenin
olabildiğince erken bir aşamasında uyuşmazlığı sona erdirerek yargının iş yükünün hafifletilmesine,
nihayet insanları barıştırmak suretiyle daha kalıcı bir sosyal barışa hizmet
etmektedir.
Bütün suçlar uzlaşma kapsamında değildir. Hangi suçlar bakımından uzlaşmaya başvurulabileceği
kanunda açıkça gösterilmektedir. Hangi kanunda yer alırsa alsın soruşturulması
ve kovuşturulması şikayete bağlı bütün suçlar öncelikle uzlaşma kapsamındadır.
Bunun yanında, liste halinde sayılan bazı suçlar için de uzlaşma mümkündür. Bunlar, şikayete
bağlı olup olmadığına bakılmaksızın, TCK’da yer alan kasten yaralama (üçüncü
fıkrası dışında TCK m. 86, m. 88), taksirle yaralama (TCK m. 89), konut dokunulmazlığının
ihlali (TCK m. 116), çocuğun kaçırılması ve alıkonulması (TCK m. 234), bazı sırlara
ilişkin bilgi veya belgelerin açıklanması (dördüncü fıkrası dışında TCK m. 239) suçlarıdır.
Soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olsa bile, etkin pişmanlık hükümlerine
yer verilen suçlar ile cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda uzlaşma yoluna gidilemeyecektir.
Uzlaşma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen başka bir suçla birlikte
işlenmiş olması halinde de uzlaşma hükümleri uygulanmayacaktır (m. 253/3). TCK dışındaki
kanunlarda yer alan ve soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olanlar
dışında kalan suçlarla ilgili olarak uzlaşma yoluna gidilebilmesi için, ilgili kanunda açık
hüküm bulunması gerekir (m. 253/2). Cevap A şıkkıdır.