Fotoğraf okuma üzerine birçok yaklaşım ve metot vardır. Bu metotlar, aynı zamanda ileri fotoğraf okuma bilgisi de gerektirir. Ancak bu ünitede yer verilen okuma, fotoğraflar üzerinden kompozisyonun yapısal ve fotoğrafik ögeleri üzerinden yapılmıştır. Fotoğraf okunurken:

• Kompozisyonda görselin aktif ve pasif düzenleme biçimlerinden hangisine sahip olduğu,
• Kompozisyon içerisindeki konunun açık mı, kapalı mı olduğu,
• Kompozisyon yapısal ve fotoğrafik ögelerinin neler olduğuna bakılır. Kompozisyon ögeleri fotoğrafa başlangıç için fotoğrafın anahtarıdır diyebiliriz. Bu ögelerden yapısal ögeler fotoğrafın yüzeyinin yapısına yönelik temel ögelerdir. Görsel sanatların bir çoğunda temel tasarım yada plastik ögeler olarak da bilinir. Konu ve imgenin temsilini destekleyen, fotoğrafın inşasında yer alan en temel görünür ögelerdir. Bu ögeleri şunlardır: Nokta ve çizgi, Leke, Doku, Boşluk (Espas), Ritim, Renk, Denge, Kontrast (Zıtlık), Perspektif, Şemalar, Oran ve Orantı, Ölçek. Fotoğrafik ögeler kompozisyon kurgusu içerisinde fotoğrafın imge gücünü artırmak ve ifadesini bulduğu yapısal elemanları güçlendirmek adına önemli ögelerdir. Bu ögelerin bir çoğu fotoğraf makinesinin olanakları ölçüsünde sağlansa da bir bölümü fotoğraf dilinin de önemli başlıkları arasında yer alır. Temel fotoğraf eğitiminde bilinmesi gereken bu ögeleri açıklarsak: Işık, İlgi Merkezi, Bakış Açısı, Hareket, Hız, Çerçeve Seçimi, Keskinlik, Belirginlik, Ufuk Çizgisi, Gestalt Algısı’dır.

Ancak fotoğrafın çekildiği makinanın aynalı olup olmadığı fotoğraf okumanın elemanlarından değildir. Doğru yanıt D’dir.