• Bunlardan en çok rastlanılanı sıvı kaybına bağlı olarak ortaya çıkan şoktur. Sıvı kaybına bağlı ortaya çıkan şoka hipovolemik şok da denir. Hipovolemik şok; kan kaybına, aşırı kusmaya, bedene yeteri kadar sıvı almamaya, aşırı ishale, aşırı terlemeye ve yanıklar nedeniyle su kaybına bağlı olarak ortaya çıkabilir. Hangi nedenden dolayı ortaya çıkarsa çıksın hipovolemik şokta toplam kan hacmi ve kan miktarı de düşer. Bu düşüşe bağlı olarak kardiak output yani kalbin bir dakikadaki iş yükü azalır. Yani daha az kan fırlatılır. Bunun sonucunda da organlar yeteri kadar beslenemez ve şok ortaya çıkar.

• Şokun bir nedeni dolaşım sisteminin merkezi olan kalp kaynaklı sıkıntılardır. Kalp yapısında ya da fonksiyonunda bir sıkıntı ortaya çıkarsa kalp istenilen ya da beklenilen görevini yerine getiremez. Normal şartlar altında kalp kendisine gelen kanı dakikada yaklaşık 5 litre olacak şekilde tüm bedene gönderir. Kalbi besleyen koroner damarlardaki olumsuzluklara ya da kalp kasındaki hasarlara bağlı olarak ortaya çıkan durumlarda kalp yeteri kadar kasılamaz ve gevşeyemez. Buna bağlı olarak da istenilen miktarda dokulara kan gönderemez, hücre ve dokular yeterince beslenemeyeceği için şok tablosu ortaya çıkar. Buna kalp kökenli olduğu için kardiyojenik şok da denir.

• Dolaşım sisteminin kontrolü beyinde medulla oblangata tarafından yapılır. Beyinde dolaşım sistemini kontrol eden merkezde ya da bu merkeze bilgi veren ya da bu merkezden bilgi götüren aracı yollarda bir hasar söz konusu ise sistemik olarak kan damarlarının aşırı gevşemesi durumunda nörolojik şok dediğimiz tablo ortaya çıkar. Bir anda tüm sistem çöker ve hiçbir organ beslenemez.