İfade hürriyeti, bir düşünce, inanç, kanaat, tutum veya duygunun barışçıl yoldan açığa vurulmasının veya dış dünyada ifade edilmesinin serbest olması şeklinde de ifade edilebilir. İfade hürriyeti, türü ne olursa olsun, sosyal, siyasi ve hukuki, ticari, sanatsal her türlü düşünceyi, söz, yazı ya da başka vasıtalarla başkalarına aktarabilme, anlatabilme, yayabilme ve onları kendi düşünce ve inançlarının doğruluğuna ikna edebilme, inandırabilme, tercihleri doğrultusunda tutum ve davranışlarda bulunabilmeyi kapsamaktadır. İfade hürriyeti, sadece olağan karşılanan, zararsız ya da önemsiz görülen bilgi ve düşüncelerin açıklanması açısından değil, ayrıca devlete ve toplumun belirli bir bölümüne aykırı gelen, onları rahatsız eden, rahatsız ve endişe verici düşüncelerin açıklanması açısından da geçerlidir. “Bilgi edinme hakkı” olarak da ifade edilen haber, bilgi ve belgelere ulaşabilme hakkı ve hürriyeti, ifade özgürlüğünün bir parçasıdır. Bilgi (edinme) özgürlüğü genellikle idarenin elinde olan bilgileri edinme hakkı olarak anlaşılmaktadır. Bilgi edinme hakkının temel bir insan hakkı olduğu ve üçüncü kuşak haklar arasında yer aldığı kabul edilmektedir.  Düşüncelerin açıklanabilmesi hürriyeti, kişiye öncelikle beğenmediği uygulamaları eleştirme, düşünce ve inançlarına uygun şekilde davranabilme ve doğru olduğuna inandığı düşünceleri başkalarına kabul ettirme imkânlarını vermektedir. Dolayısıyla, eleştiri ve bilgi verme sınırlarını aşıp, bir düşünceye taraftar kazanmayı ve bireylerin tutumları üzerinde kontrol kurmayı hedefleyen propaganda faaliyetleri de düşüncelerin açıklanması ve yayma hürriyeti içinde yer almaktadır. Doğru cevap D'dir.