Orta Çağ’ın sonlarına doğru kilisenin siyasal- laşması sonucunda halkı dinî bir şekilde de olsa koruyan kilisenin koruyuculuğu kalmamıştır. Bir bakıma Hristiyanlık insan hakları ve hürriyetlerinin savunuculuğunu bırakmıştır. Böylece birey- lerin hak ve hürriyetleri uzunca bir dönem etkin çevrelerce önemsenmemiştir.

Sonuç olarak Hıristiyanlık anlayışında Orta Çağ için denilebilir ki bu dönemde insan hakla- rı alanında birtakım gelişmeler olmuştur. Ancak insan hakları bugün bildiğimiz anlamda evrensel, dokunulamaz, devredilemez, vazgeçilemez boyuta ulaşamamıştır Tanınan haklar da sadece Hristiyanlara tanınmış ve onlar için kural- lar konularak kurumsallaşmaya gidilmiştir. Dönem içerisinde insanlar arasında dinî bakımdan ayrım da yapıldığından bireylere tanınan haklarda bir eşitlik olmamıştır. Ama Orta Çağ bugünkü insan haklarına ulaşılmasında önemli ilerlemelerin ger- çekleştiği fikri temellerin oturduğu bir dönem olarak nitelendirilmektedir.