1950’li yıllarda Rosalind Franklin ve Maurice Wilkins’in X-ışınları kullanarak yaptığı araştırmalarda DNA’nın azotlu bazlara sahip bir çesit sarmal yapıda olduğu ortaya çıkmıştır. 1953 yılında DNA’nın yapı modelini ve özelliklerini ortaya koyan James D. Watson ve Francis Crick’in çalışmaları; DNA süper sarmalının aydınlatılmasına temel oluşturmuştur. Bilim adamları bu çalışmaları sonucunda 1962 de Nobel ödülü kazanmıştır.