Evde bakım hizmeti sadece yaşlılara sunulan hizmetlerle sınırlıdır.

Evde bakım sektörünün büyüklüğü 170 milyar dolar civarında olup taburcu
olan hastaların yüzde 15-20’si de evde bakım hizmetlerine yönlendirilmektedir.

Türkiye’de evde bakım hizmetlerinin geçmişi
incelendiğinde, 15. yüzyılda Osmanlı Devleti’nde
gezici hekimlik hizmetinin sunulduğu ve hasta
olan bireylere aile fertlerinin baktığı görülmektedir.
Sonrasında küçük hemşirelik ajansları, özel hemşireler ve evde hasta bakan hasta bakıcılar ile evde
bakım hizmetleri devam etmiştir.

Umumi
Hıfzıssıhha Kanunu (UHK) kapsamında yürütülen evde sağlık hizmetleri uygulamaları; bulaşıcı ve
salgın hastalıklarla savaş için yürütülen hizmetler
içinde yer almaktadır.

Birinci beş yıllık kalkınma planında (1963) az
sayıda nüfusun faydalandığı ve maliyeti yüksek
hastane tedavileri yerine evden ve ayaktan tedaviye
yönelik bir sağlık teşkilatının kurulması gerekliliğine yer verilmiştir