Türkiye’de evde bakım hizmetlerinin geçmişi incelendiğinde, 15. yüzyılda Osmanlı Devleti’nde gezici hekimlik hizmetinin sunulduğu ve hasta olan bireylere aile fertlerinin baktığı görülmektedir. 1930 yılında çıkartılan 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu ‘Evde bulaşıcı hastalıkların tanı ve tedavisi, ana-çocuk izlemi ve hekimlerin evde
hasta muayenesi’ hükümlerini getirmiştir.  1961 yılında çıkarılan 224 sayılı Sosyalizasyon Yasası ile ‘Süreğen hastalıklı bireylerin evde izlemlerinin halk sağlığı hemşirelerince sürdürülmesi’ hükmünü getirilmiştir.