İş hukuku, iş sözleşmesine dayalı olarak çalışan ve bu itibarla işçi olarak adlandırılan bağımlı çalışanlarla işverenleri arasındaki iş ilişkilerini düzenleyen hukuk dalıdır.

İş hukuku, 15. ve 16. yüzyıllarda batı Avrupa’da Sanayi Devrimine paralel olarak işçi sınıfının ortaya çıkmasıyla birlikte doğmuştur.

Liberalizmin üçüncü evresine girdiği ikinci dünya savaşı sonrası dönemde ise, önce toplu iş sözleşmesi hak ve özgürlüğü ile grev ve lokavt hakları anayasalarda tanınmaya başlanmış, toplu iş hukuku da buna paralel olarak gelişmiştir.

Liberalizmin sosyalleştiği ikinci evrede doğan toplu iş hukuku başlıca iki kısımdan oluşmaktadır. 

Liberalizmin ilk evresini oluşturan dönemde iş ilişkileri, işçiyle işverenin eşitliği düşüncesinden hareketle borçlar hukukunun sözleşme özgürlüğü ilkesine göre şekillenmiştir.