Türkiye’deki film sektörü 80’lerin sonlarına doğru, kendini film ve seyirci sayısının düşüşüyle gösteren bir bunalıma girmiştir. Büyük yabancı şirketlerin Türkiye’de film dağıtım ve gösterimine başlaması, salon işletmecileriyle yaptıkları anlaşmalar sonucunda yerli filmlerin gösterime girecek salon bulamaması, yapımcıların uzun metrajlı film yapmaktan kaçınıp video yapımlara yönelmeleri, sektörün film yapımında kullanılan yeni ve nitelikli teknolojiyi izleyememesi, sinema salonlarının azalması, salonlardaki gösterim teknolojilerinin yetersizliği, yaklaşık on yıl süren bu dönemin özellikleri olarak sıralanabilir.