Yapılan araştırmalara göre dinî inanç, insanın zorunlu bir boyutunu oluşturmaktadır. İnsan, tabiatı gereği dindar (din ve inanç sahibi, dine mensup) bir varlıktır. İnsan, yine İbn Haldun’un (1332- 1406) ifade ettiği gibi tabiatı gereği sosyal bir varlıktır. O halde dinî inanç ve/veya din de tabiatı gereği toplumsal bir olgudur.