Pragmatist Felsefeye Göre Eğitim; temelde işe vuruk bireyler yetiştirmeyi temel düşünce olarak kabul ederek, bu doğrultuda bireyleri yaşamda gereksinme duyacakları bilgileri edinmeleri yolunda güçlü ve ehliyetli bireyler olarak yetiştirmeyi amaçlar. Bu bağlamda genel özellikleri şu biçimde özetlenebilir (Bilhan, 1991; Ocak, 2004; Kazu, 2002): 1. Pragmatist felsefeye göre eğitim durumları yaşamın kendisidir. 2. Öğretim içeriği toplumsal yaşamda kullanılabilecek bilgi, beceri ve sorunların çözümüne yönelik davranışları kapsar. 3. Eğitim programının amacı bireyi yaşama hazırlamaktır. 4. Eğitim programı toplumda var olan gerçek sorunlar ve sorunların çözümüne yönelik kazanımlarla yapılandırılır. 5. Öğretim yöntemi gerçek durumlarda deneyim kazanma, gözlem, sınama-yanılma, deney ve yaparak yaşayarak öğrenme üzerine kuruludur. Bilimsel araştırma süreçlerini hâkim kılmak önemlidir. 6. Bilgi sonradan kazanılır. 7. Öğrenci merkezlidir. 8. Kuram ve uygulama arasındaki kopukluğa karşıdır. 9. Eğitim ve öğretim sürecinde bireysel farklara dikkat edilir. 10. Eleştirel bir bakış açısının kazanılması esastır. Öğrenciler edindikleri bilgi ve becerileri Dewey’in deyimiyle “eleştirel yansıtma” yoluyla işe koşarlar. Bu nedenle öğretim içeriğinin kazanılmasında bireyin düşünsel süreçleri ön plana çıkar. 11. Eleştirel düşüncenin içselleştirilmesi ve toplumsal sorunlarla ilişkilendirilmiş gerçek durumlardaki yaşantılar bireyin çevresini anlamasına, bireyin çevresine bağlanmasına ve bireyde demokratik davranışların gelişmesine katkı sağlar. 12. Ölçme değerlendirme açısından öğrencilerin gerçek durumlarda yaparak yaşayarak elde ettikleri kazanımlarını yine gerçek durumlarda eleştirel yansıtma yoluyla kullanabilmesi esas alınır. Doğru cevap B şıkkıdır.