Patriarşik yapı ‘üretim’, ‘yeniden üretim’ ve ‘koruma’ süreçleri etrafında beliren fakat toplumlar geliştikçe de farklı alanlara yayılan, adı geçen süreçlerde erkek egemenliğini işaret eden bir içeriğe sahiptir. Erkek egemenliği, adı geçen süreçlerin devamlılığını sağlama ve kontrol etme temelli bir iktidarı içermektedir. Diğer bir deyiş ile patriarşik yapı, adı geçen bu üç süreç içindeki normlar ile eylemleri, bir toplumsal otorite ve güç temelinde belirlemekte ve yerine getirmektedir. Erkeğin eylem ve hak olarak etkin olduğu üretim, erkeğin kendine bağımlı olan kadın-çocuk ve akrabaların yaşamını idame ettirme sürecidir. Geleneksel toplumlarda kadın, tarlada gün boyu çalışarak, bedeni aracılığı ile
bu sürece doğrudan katılmaktadır. Yeniden üretim süreci, kadın bedeninin doğurganlığının merkezde yer aldığı bir süreçtir. Doğurgan kadın bedeni, erkek egemen düzenin belkemiğini oluştururken yeni nesillerin devamını, erkek egemen düzenin sürekliliğini ve ekonomik yapıyı da beslemektedir. Koruma da yine adı geçen kadın-çocuk ve yakınları her türlü durumdan koruma / kollama işlevine işaret eden süreçtir. Adı geçen koruma, aile üyelerini maddi/fiziksel korumanın ötesinde, sosyal bir içeriğe de sahiptir. Bu içeriği dolduran ar, namus, şeref vb. gibi aileye ait olan değerlerin korunmasını da içermektedir. Bu üç sürece yakından bakıldığında her üç sürecin, kendine özgü sosyal değerleri aracılığıyla, toplumsal cinsiyetlendirilmiş kadın bedenini doğrudan ya da dolaylı
olarak içerdiği görülmektedir.