Hızlı ve yoğun gerçekleşen göçlerin kent mekanın üzerindeki en önemli etkisi, kentlerin dağınık ve çarpık bir şekilde büyümesidir. Bu tür göçler ile konut ve barınma sorunu ortaya çıkar ve kentlerde kira ya da ev-arsa fiyatlarında artışlar başlar. Bu göçmenler için ağır bir bedel olduğundan, bu sorunu aşmak için kent dışında ciddi altyapı eksiklikleri olan evlere yerleşmek durumunda kalırlar. Kentsel hizmetlerden yoksun yerlerde, kendi gecekondularını yaparlar, kentsel hizmetlerden yoksun bu bölgeler ile kentin ana bölgeleri arasında mekânsal ayrışmalar yaşanır. Kentin bu hareketli ve daha kozmopolit bölgeleri, yeni göçleri de çeker ve buralar göçmen mahallesi haline gelerek “yoksulluğun mekânsal olarak yoğunlaşmasına” neden olur.

Göçün kent üzerindeki en önemli etkilerinden biri de kentsel yoksulluktur. “Kentsel yoksulluk; gelir yetersizliği dışında, düşük statüye sahip kentsel mekânlarda yaşama, dışlanma ve marjinalleşme, barınma, sağlık, eğitim, adalet, istihdam vb. olanaklara erişimde dezavantajlı konumda olma durumuyla da tanımlanmaktadır”. Kentsel yoksulluğun ve yoksunluğun en somut göstergesi gecekondulaşmadır. Göç ile birlikte en yoksul kesim, şehir merkezinde kira ve diğer maliyetler yüzünden şehrin uzağındaki yerlere yerleşmek durumunda kalmaktadırlar. Bunun sonucu olarak, yeni yoksul göçmenler, kentin belirli alanlarında toplanmaya başlamakta ve burada kentsel yoksul nüfus yoğunlaşmaktadır. Nüfus yoğunluğunun sonucu olarak bu alanlarda gecekondulaşma süreci başlar.