Kadın, edebi eserlerde masumiyetin simgesi olarak da kötülüğün kaynağı olarak da sunulabilir.

Kadın, edebi eserlerde 19. yy'a kadar ataerkil bakış açısının bir ürünü olarak var olmuştur.

Simone de Beauvoir'in felsefi bir bakış açısına sahip olduğu söylenebilir.

Virginia Woolf, kadınların yeterlilikleriyle ilgili ön yargılara meydan okur.

Aandrojen (zihnin hem erkeksi hem kadınsı yanının birlikte kullanılması) kavramı Virgina Woolf'un Dalgalar adlı eserinde üzerinde durduğu konudur.