Gerçeklik sorgusunun toplumsal bir ilişki temelli olduğu unutulmamalıdır. Gerçeklik sorgusunun, yani toplumsal olanın ne olduğu, toplumsal ilişkiler temelinde ele alınır. Bireyler arası toplumsal ilişkilerin nesnel bir ilişki olarak ele alınıp anlamlandırılması, kurumsal düzeyde yapılır. Başka bir deyişle, toplumsal olanın sorgusu, sosyal kurumlar (aile, devlet, ekonomi, siyaset, göç ve benzeri), yani sosyal yapılar olarak ele alınarak yapılır. Modernitenin bu ele alış biçimi ve bireyler arası ilişkilerin öznel (subjektif) iki birey arasında oluşuyor olması nedeniyle, toplumsal olanın da subjektif bir ilişki olacağı yanılgısına kapılmamak gerekir. Öznel bireylerin birbirleri ile kurduğu ilişkide kendilerinin sübjektif olduğu doğrudur; ancak aralarında kurdukları ilişkinin toplumsal olarak bir anlam ifade etmesi için, o ilişkinin kurumsal bir bağlamda, yani bir sosyal yapı içerisinde ele alınması gerekir. Subjektif bir ilişki, ancak bu bağlamda anlam bulacaktır. Bu ilişkinin bireylerin öznel var oluşlarından, akıl yürütme yeteneğine bağlı olarak bilinçli hareket etmelerinden bağımsız olarak ele alındığında, nesnel bir ilişki olarak anlamlandırılması mümkün olacaktır. Bireyler, akıl yürütme yeteneğini kullanarak ve toplumsal ve siyasal eyleyici bireyler olarak (düşünen, tutum takınan ve davranan bireyler olarak) varlıklarını özgürce gerçekleştirirler. Ancak bu onların oluşturdukları ilişkilerin ne anlama geldiğini açıklamaz. Bu ilişkiler ancak, yapısal olarak anlam bulacakları kurumsal ilişkiler kapsamında anlamlandırıldıklarında, yani nesnellikleri anlamında ele alınıp  incelendiklerinde, toplumsal gerçekliğe ulaşmak mümkün olur.