Kadınlar çalışsa bile ev işlerini tek başlarına üstelenir; hem işyerinde hem de evde emeklerini çift yönlü kullanmak zorunda kalmaları onları çalışma yaşamından soğutmaktadır.

Kadınlar aslında kırda tarımsal üretimde katılırlar ancak oradaki konumları da “ücretsiz aile işçisi” olarak tanımlanır.

1990 yılında kadınların işgücüne katılım oranı yüzde 51 iken, 2018 yılında bu oran yüzde 61'e çıkmıştır. 

2018 yılında Türkiye’de kadınların emek piyasasına katılım oranı (%34) ise dünya ortalamasının (%48) altında kalmıştır.

Kadınların işgücüne katılmasını engelleyen en önemli unsurlardan biri toplumsal cinsiyete dayalı işbölümüdür.