Kamusal alandaki sınırlı varlıklarına rağmen, dönemin yenilikçi düşünce akımlarından etkilenen eğitimli üst sınıf mensubu Osmanlı kadınları, 1870’lerden itibaren “söz söyleme hakkı, eğitim hakkı, çalışma hakkı ve aile içinde saygın bir yer edinme hakkı –çokkarılığın ilgası, tek taraflı bir erkek hakkı olan boşanmanın kısıtlanması- için mücadele” etmeye başlamışlardır. Oy hakkının konu edilmesi ise 20. yüzyılda olmuştur.