Ecevit (1985, s.73-74), kapitalist üretim ilişkilerinin hâkim olduğu gelişmiş ve gelişmekte
olan ülkelerde ücretli kadın emeğinin özelliklerini şu şekilde sıralamıştır:
1. Mesleki ayrışma: Kadınlar ekonominin bazı sektörlerinde, özellikle hizmet sektöründe, sanayinin dokuma ve gıda gibi dallarında daha fazla yığılmıştır. Bu ayrımlaşma bazı işlerin kadınlaşması olarak da ifade edilmektedir.
2. Vasıfsız emek: Kadınlar çalıştıkları işyerinde genellikle daha az beceri isteyen, rutin, otomasyona dayalı, insiyatif gerektirmeyen işlerde yığılmaktadır.
3. Terfide engeller: Kadın işçilerin ve hizmet elemanlarının çalıştıkları işlerde yükselme ve terfi etme olanakları ve fırsatları düşüktür. Karar veren, yönetici, örgütleyici ve düzenleyici olmaktan çok, ağırlıklı olarak kararları ve emirleri uygulayan kesimdir.
4. Düşük ücret: Ülkeler arasında farklılıklar olmasına rağmen kadınların aldıkları ücret erkeklerin kazancından daha düşüktür.
5. Enformelleşme: Çalışan kadınların çoğu yarı-zamanlı (part-time) işlerde yer almaktadır. Kadınlar genellikle temizlik, eğitim, sağlık, gıda gibi daha çok kadınların evdeki faaliyetleriyle örtüşen işlerde düşük ücretli, geçici, güvencesiz, örgütsüz şekilde çalışırlar.
6. Ev eksenli çalışma: Kadınların ev eksenli işlerde ücret karşılığı çalışırlar. Bu işlerde gizli emek kullanma yaygındır ve evde ücret karşılığı çalışan kadınların çalışma koşulları, ücretleri ve güvence durumu diğerlerine göre çok daha kötüdür.
7. Düşük sendikalaşma: Kadınların iş yaşamında örgütlülük ve sendikalaşma oranları düşüktür, sendikalar üye olsalar bile sendikaların alt kademelerinde yer alırlar.
8. İşsizlik: Kadınların işsizliği daha fazladır; işten ilk çıkarılan kadınlardır ve iktisadi politikalardan daha çok etkilenirler.

Doğru cevap B'dir.