İnsanların toplum yaratılmadan
önce ‘doğa durumu’nda yaşadıklarını varsayan
Hobbes, Locke ve Rousseau’yu eleştiren Montesquieu
insanların hiçbir zaman toplumsuz yaşamadığını,
toplumun ürünü olduklarını vurgular.
İnsanın özü ve insan toplumlarının kaynakları
hakkında spekülâsyonlardan ziyade somut verilerle
ilgilenen bir empirist olan Montesquieu çoğu kez
Newton’un fizikte kullandığı işlemlere başvurur:
toplumsal evrendeki olguları gözlemlemeye, bu
gözlemlerden hareketle onların temel özellikleri ve
yasa-benzeri ilişkileri hakkında önermeler oluşturmaya
çalışır. O fizik bilimlerini temel alan bir toplum
bilimi yaratmanın mümkün olduğunu düşünen
ilk kişidir. Toplumun tıpkı fizik madde gibi bir
‘şey’ veya ‘olgu’ olduğunu, ‘ahlâk, örf ve âdetler’in
ve ‘bir ulusun ruhunun’ bilimsel olarak incelenebileceğini
kabul eder.