Weber, Marx gibi, değişmenin kaynağını esasen toplumun iç dinamiklerinde (toplumun içinde) görür. Weber’e göre bir sosyal sistemi meydana getiren, bir bütünlük oluşturan temel içsel dinamikler, yani kültürel değerler, eylem kalıpları ve psikolojik yönelimler, aynı zamanda aralarındaki uyuşmazlıklar, Marx’ın ifadesiyle ‘çelişkiler’ nedeniyle krizlere yol açma, böylece değişme süreçleri yaratma eğilimindedir. Ana iç dinamiklerden biri her toplumun ayrılmaz bir parçası olan güç mücadelesidir. Diğer dinamikler; Egemenlik ilişkileri ve otorite, rasyonelleşme, çatışma, din gibi unsurlardır. Devletin büyüklüğü veya dış güç uygulamak için kullanılan idarî yapıların ölçeği ise dış dinamiktir.