Klasik işlevselcilik, yapı ve toplumun işleyişi ile ilgilenmektedir

Bu kurama göre toplum varlığını devam ettirebilmesi için gereklilikleri yerine getirirken işleyen, birbirine bağımlı birimlerin bütünlüğüdür.

Kurallar ve düzenlemeler toplumunun üyeleri arasındaki karşılıklı organize ilişkilere yardım ederken değerler, normlar ve rollere göre şekillenen davranışlara genel anlamda rehberlik ederler.

İşlevselciliğe göre normlar arası ilişkiyi ya da roller arası iletişimi kuran aile, ekonomi, eğitim, politik sistemler gibi toplumun kurumları, sosyal yapının ana görünümleridir.

Bu yaklaşıma göre bir toplumsal yapıda her bir unsurun bir işlevi olmak zorunda değildir.