Ruth Lister’in belirttiği gibi, evrensel vatandaşlığın “özgürleştirici potansiyeli”nden vazgeçmemek çok önemlidir. Lister şu iki formülasyon arasında ayrım yapmayı önermektedir: vatandaş olmak ve vatandaş olarak eylemek. Vatandaş olmak sosyolojik manada sosyal ve siyasal katılım ve özne olmak için gerekli hakların kullanılması anlamındadır. Vatandaş olarak eylemek veya davranmak ise bu statünün tam kapasite ile kullanılmasına işaret etmektedir. vatandaşlık, sürecin ve sonuçların diyalektik bir ilişki içinde bulunduğu dinamik bir kavram olarak anlaşılmalı- dır. İşte bu noktada, Lister’in bakış açısına göre, vatandaşlık hakları çimento gibi donmuş yapılar değil (statü olarak vatandaşlık), sürekli olarak toplumsal ve siyasal eylem üzerinden yeniden yorumlanan, yeniden müzakere edilen, savunulması ve genişletilmesi gereken (pratik olarak vatandaşlık) olgulardır.