Radikal demokrasi stratejisi, sınıfsal öznelerin ayrıcalıklı konumlarının olmadığı; cinsiyet, ırk, etnik gibi kategorilere dayalı kimlikler yanında çevreci, nükleer karşıtı, barış yanlısı gibi hareketleri de eklemleyebilecek çoğulcu toplumsal kimliklere dayalı bir strateji önermektedir. Dönüştürücü ve devrimci siyasal eylemin bir öznesi olarak işçi sınıfının öncelikli konumunu öngören ekonomik görüşlü reddetmek; Marksizmin, tarihin hareket kanunları ile ilgili görüşlerini dışlamak; bilinemezliğe vurgu yapmak radikal demokrasi projesinin kuramsal ve siyasal bağlamını oluşturmaktadır. Sonuç olarak, radikal demokrasi yeni toplumsal hareketler gibi çoğul kimlik ve özne konumlarını siyasetin merkezine yerleştiren, toplumsal dönüşümü devrimsel bir kopuşla değil, liberal demokrasiyi derinleştirerek gerçekleştirmek isteyen bir post-modern siyaset anlayışıdır.