Eğer bir reklam içerisinde, sözleşmenin yapılması için gerekli bütün esaslı unsurlar mevcut ve sadece tüketicinin bu hususları kabulü ile hüküm
ifade etmesi mümkün ise bu reklamın öneriye davet olarak kabulü mümkündür.

Reklamın doğasında bulunan bir mal veya hizmetin belli bir özelliğini abartma vardır ve sözleşmenin esaslı bütün unsurlarını içermemesi nedeniyle öneriye davetten çok öneri olarak ifade edilmesi daha doğrudur.

Öneriye davette sözleşme yapma çağrısı bulunurken, öneride yapılan sözleşmeye uyma çağrısı bulunur.

Kimi durumlarda reklam ne bir öneri ne de bir öneriye davet niteliğindedir, örneğin;süreli yayın kuruluşlarınca düzenlenen promosyon uygulamalarında bu durum  karşımıza çıkmaktadır.

Reklam özü itibariyle karşı taraf olarak adlandırabileceğimiz tüketiciyi sözleşmeyi yapmaya davet etmek amacını taşıdığı için hukuki anlamda aslen "öneri" değil de yanlızca "öneriye davet" olarak nitelendirilebilir.