Turistin fiziksel varlığına ve yerel halkla karşılaşmalarına rağmen, turizm endüstrisinin gelişmesi yaşam
kalitesinin, sosyal yapının ve yerel halkın sosyal kurumlarının değişmesine katkıda bulunur. Hızlı
ve yoğun turizm gelişmesi, farklı ve genellikle organik ve küçük çaplı değişmelerden daha az tercih
edilen etkiler içerisinde sonuçlanır.

Yerel halkın davranışları turistlere benzemek için değiştirildiği zaman, turist-yerel halk ilişkisinin
etkileri yıkıcı olur. Dildeki değişim, alkolizmin, suçun, fuhuşun, kumarın artması ve kültürün
maddi ve maddi olmayan formlarının dönüşümü, bu yıkımın görünümleridir.

Turist, gittiği yerde genellikle kısa süre kalır.
Bu yüzden, yüzeysel ilişkileri, daha anlamlı
bir ilişki içinde geliştirme fırsatı yoktur. Yukarıda
değinildiği gibi, turist ile yerli halk
arasındaki ilişki çoğunlukla belirli mekanlarda
ve kısa süreliğine gerçekleştiğinden bu
ilişkinin derinlikli bir sosyal ilişkiye dönüşme
olasılığı çok sınırlıdır.

Turist ile yerli halktan birisi ilk kez tanıştıktan
sonra bir kez daha görüşmek ister ve görüşürlerse,
bu görüşme sırasındaki bilgi ve düşünce
paylaşımında bulunurlar. Bu tür karşılaşma
ya da görüşme turist ile yerel halk arasındaki
gerçek bir sosyal ilişkiyi ifade edebilir.

Turistlerin açıkça belli olan görece yüksek olan refah düzeyi, sıklıkla, yerel halk ile ilişkilerinde
tahakkümcü ve sömürücü bir davranış biçimine yol açar.