1978’de Amerikan hükümeti havacılık sistemini tam rekabete açması ve tüm ticari kısıtlamaların kalktığı bu dönem havacılığın büyük bir sisteme dönüşmesine neden oldu. ABD’den sonra Avrupa’da da

1980’lerin sonlarında liberalleşme süreci başlamış ve 1993’te tamamlanmıştır. Avrupalı taşıcılar istedikleri AB ülkesinde uçuşa başlayıp sonlandırma özgürlüğüne sahip olmuşlardır. Bu nedenlerle birkaç yıl içinde havayolu ve uçak sayısı ikiye katlandı. Rekabet hava taşımacılığını herkesin yararlanabileceği bir taşımacılık sistemi haline getirmişti. Sistem o kadar büyümüş, hava trafiği o kadar yoğunlaşmıştı ki tüm ülkeler seviyesinde çeşitli önlemler, çeşitli standartlar, çeşitli yaptırım ve uygulamalar zorunlu hale geldi ve sistem bugünkü şeklini aldı. 1978 yılında ABD’de ki liberalleşme insanların düşük fiyatlarla tanışmasını sağlamıştır. Mevcut havayolu işletmeleri ve yeni kurulan düşük maliyetli havayolu işletmeleri arasında büyük bir rekabet başlamıştır. Bu büyük rekabet ortamında mevcut havayolu işletmeleri çeşitli stratejilerle düşük maliyetli havayolu işletmelerini piyasa dışına itiyorlardı. American Airlines ilk gelir yönetimi sistemini 1985’te kullanmaya başlamıştı. Havayolu sektöründeki serbestleşme birçok düşük maliyetli havayolu işletmesinin en karlı hatlara girmesiyle sonuçlanmıştı. Pazarda var olan büyük taşıyıcılar pilot, kabin ekibi ve teknisyen sendikaları ile sözleşmeleri olduğu için dezavantajlı duruma düşmüşlerdir. Düşük maliyetli taşıyıcılarla rekabet için gelir yönetimini geliştirmişlerdir. Gelir yönetimi sisteminin kullanıldığı ilk yıllarda havayolu işletmeleri milyarlarca dolar kar elde etmişlerdir. Zamanla bu karlar erimiş sadece düşük maliyetli havayolu işletmeleri kar eder hale gelmiştir. Gelir yönetiminin noksanlarından bir tanesi insanların kısa vadeli ödeme isteğini ölçüyordu. Sadık müşterilerin fiyata daha az hassas olduğunu düşünüp, sadık müşterilerden gittikçe daha fazla, seyahat amacıyla uçanlardan daha az tahsilat yapmaya başlamışlardır. Zamanla aradaki fark %300’lere kadar ulaşmaktaydı. Bu durum sadık müşterilerin düşük maliyetli havayolu işletmelerini test etmesine ve diğer tarafı seçmelerine neden olmuştur. Herhangi bir havayolunun sadık müşterisi dürüst olmadığını düşündüğü uygulamalarla karşılaştığında sadık müşteri özelliğini kaybetmektedir. Liberalleşme sonrasında havayolu taşımacılığı sektöründe büyük değişiklikler meydana gelmiştir. Havayolu işletmeleri arasındaki birleşmeler, iş birlikleri artmış, yeni taşıyıcı türleri ortaya çıkmış, en büyük uçak üreticilerinden birisi olan McDonnell-Douglas Boeing ile birleşmek zorunda kalmıştır.