1839 yılında Padişah tarafından tek taraflı ola- rak “ferman” biçiminde ilan edilen Tanzimat Fer- manı ile devletin bütün uyrukları için can, mal ve ırz güvenliğinin teminat altına alınması, düzenli bir vergi sistemine geçilmesi, genel ve zorunlu as- kerlik uygulamasının başlatılması ve bütün uyruk- ların kanun önünde eşitliğinin sağlanması taahhüt edilmiştir.

Tanzimat Fermanı’nın giriş bölümünde, devletin kuruluşundan bu yana Kur’an ve şeriat hükümlerine göre idare edilmesi nedeniyle yönetimin güçlü, hal- kın ise mutlu olduğu, son 150 yıldan beri ise bunun tersi yapıldığından devletin zaafa uğradığı belirtile- rek daha iyi bir yönetimi sağlamak için “yeni kanun- lar” konulmasının gerekli olduğu vurgulanmaktadır.

Tanzimat Fermanı’nın birkaç yerinde temel amacın “din ve devlet ve milleti ihya^” olduğu açıkça belirtilmiş- tir. Din ve devletin yanı sıra, milletin de ihyasından söz edilmekle Tanzimat Fermanı yeni bir yaklaşım belir- lemiş olmaktadır.

Yeni yaklaşımla halka, devlet içinde merkezi^ bir yer verilmektedir.

Tanzimat Fermanı ile getirilen hükümleri, dev- let yönetimine ilişkin ilkeler ve hak ve özgürlüklerolmak üzere iki grupta incelemek mümkün değildir.