1930’lu yıllarda ulusal basında yayımlanan gazetelerin yarıdan fazlası; magazinlerin ve kitapların %70’i İstanbul’da üretilmektedir. Bölgeler arasındaki okur-yazar oranındaki dengesizliği basının gelişimini doğrudan engellemektedir. Samsun ve Diyarbakır gibi uzak şehirlerde İstanbul gazetelerinin satış oranı, yerel gazetelerin üçte biri kadardı. İstanbul’da çıkan sabah Ankara’ya, üçüncü günün akşamı Samsun’a; üçüncü günün gece yarısı Diyarbakır’a ulaştırılmaktaydı. Süreli yayınlar Ankara dışındaki abonelerine posta yolu ile gönderilir.