Bitki toplayıcılığının ağır bastığı ve zamanla sebze ve diğer bitkileri toplamak kadar onları yetiştirmenin de mümkün olduğunun keşfi, kadınları daha da üstün duruma getirir. Artık yalnız çocukları yapan veya doğuran değil, yiyeceği üreten de onlardır. Bu durum ekonomik ve toplumsal güç ve prestijin kadınlarda toplanarak anaerkil yapının oluşmasını sağlamıştır. Türk kültüründe ateşin kullanılışının da, kadınlar eliyle gerçekleşmesinin ve buna dayalı olarak oluşumu hızlanan ve pekişen anaerkil yapının pek çok izi, Türk mitolojisinin pek çok verisinde yaşamaktadır. Dahası, bu etkinlikler erkeklerin kadın kamların gözetimi olmaksızın yapabildiği tek etkinlik olan avcılığı, ikinci plana iten özelliklere sahiptir. Ayrıca, Türk kültürünün bu erken döneminde kadının veya ananın çocuklarıyla birlikte, “ocak ateşi” nin kutsallığının yanı sıra sosyal ve kültürel bir kurumu, “aile ocağını” oluşturduğu ve erkeğin ikincil bir konumda olduğu görülür. Türklerde kamlık da, önceleri tamamen kadınların tekelindedir. Erkekler “kam” (şaman) olabilecek yetenek ve güçte bir cins olarak kabul edilmemektedir. Türk mitolojisinin en eski verimlerini oluşturan Türk Kamlık dininin temelleri bu inanç sistematiği üzerine atılmıştır.