1950’li yıllarda Melih Cevdet, mitolojiye yönelerek şiirine açılım kazandırmaya çalışırken; Oktay Rifat, ikinci Yeni tartışmaları içinde farklı bir poetikaya açılmaktadır. Latin Ozanlarından Çeviriler (1963) ve Yunan Antologyası (1964) adlı küçük antolojileri, şairin açılmaya başladığı ufku haber verir. 1950’lerin ortalarında doğan ve hızla yayılıp 1960’ların başında tamamlanan “ikinci Yeni şiiri” içindeki Edip Cansever, Umutsuzlar Parkı (1958) ve Petrol (1959) adlı kitaplarındaki şiirlerle Varoluşçuluğa ulaşır; Nerde Antigone (1961) ve Tragedyalar (1964) adlı kitaplarıyla da Eski Yunan’a geçer.