Cumhuriyet’in ilanıyla yeni rejimin devlet başkanı da belirlenmiştir. 1924 tarihli Anayasa’ya göre cumhurbaşkanı, milletin reisi olduğu gibi “lüzum gördükçe” parlamentoya ve Bakanlar Kuruluna da başkanlık yapabilirdi. Yine de başvekil tarafından hazırlanan kabine listesi, onun onayından geçmek zorundaydı. Makama; genel ve hususi af çıkarma, temsili başkumandanlık, içerde ve dışarıda devleti temsil etme ve belediye başkanları ve bütçelerinin onaylanması gibi görevler biçilmişti. Başvekili (başbakan) tayin edebilir meclis çoğunluğunun onayını gözetmek koşuluyla ancak bakanları belirleyemezdi.