Hariciye nazırı 1880’den itibaren sıhhiye nezaretinin başına getirilmiştir. Hariciye nazırının hem sıhhiye hem de “meclis-i umur-i sıhhiye” gibi Osmanlı memurlarıyla yabancı sefaret üyelerinin katılımıyla oluşturulan kurumların başına getirilmesi özellikle sağlık açısından ne kadar yabancı baskısı altında bulunduğunun da bir göstergesidir.