1950 sonrası canlanmayı esas alarak söyleyecek olursak, Nakşibendilik, ağ ya da şebeke kurma prensibine sonuna kadar sadık bir ‘operasyonel kod’a sahiptir. Bu operasyonel kodun gücü sadece toplumun çeşitli kesimleri ile din merkezli bir temas kurma pratiğinde karşımıza çıkmaz. Aynı zamanda esnaflıktan iş adamlığına geçiş ya da piyasa ile tanışma sürecinden siyasal aktörler ile sıkı ilişkiler kurma ve eğitim faaliyetlerini örgütleme de dahil olmak üzere pek çok faaliyet alanında Nakşibendilik ile karşılaşırız.