Toplum değişir, toplumlar hiçbir zaman durağan değildir. Değişmenin içsel ve dışsal dinamikleri vardır. Toplum değişirken bölük pörçük değişmez. Değişirken toplumun hangi özellikleri değişirse, diğer özellikleri ile beraber zincirleme reaksiyona girerek öbür taraflarını da değiştirirler. Yani toplum hem bir bütündür hem de bu bütün sürekli değişmektedir. Değişirken kendisini yeniden düzenler, yeniden biri bütün haline gelir. Bu anlamda toplum bir bütündür (Kıray, 1999: 313). Türkiye dünyanın pek çok ülkesi ile beraber dış dinamikle değişime başlamıştır. Bu değişim siyasal sonuçlar vermiş ve Osmanlı lord-bürokrasisi çeşitli değişikler geçirerek dağılmıştır. Fakat köylülükle değişim olmadan, köylülüğün hakim olduğu bir Türkiye Cumhuriyeti kurulmuştur. Türkiye’de bu anlamda değişim 1950’lerde başlar. Bu dönemde gerek toprağı kullanma gerekse ürünleri değerlendirme biçimleri ve yeni ürünler girmeye başlamıştır.